Wet zorg en dwang (Wzd)
Wat is onvrijwillige zorg?
Onvrijwillige zorg is: zorg waarmee de cliënt of zijn vertegenwoordiger niet instemt en zorg waarmee de vertegenwoordiger heeft ingestemd maar waartegen de cliënt zich verzet.
Wat is de Wet zorg en dwang?
De Wet zorg en dwang regelt de rechten bij onvrijwillige zorg of onvrijwillige opname van mensen met een verstandelijke beperking en mensen met een psychogeriatrische aandoening (zoals dementie).
De kern van de Wet zorg en dwang is ‘Nee, tenzij’. De zorg voor ouderen met dementie en mensen met een verstandelijke beperking moet zoveel mogelijk op vrijwillige basis plaatsvinden. Soms kunnen mensen met dementie of een verstandelijke beperking niet (meer) zelf inschatten wat goed voor hen is. Zorgverleners helpen ze dan bij die keuzes. Het uitgangspunt van de Wet zorg en dwang is dat onvrijwillige zorg daarbij niet wordt toegepast, tenzij het niet anders kan.
Visie Stichting Brunnera
De visie van Stichting Brunnera is om dat de dienstverlening is gebaseerd op de wensen en behoeften van de cliënt en
stelt de mens centraal, handelt respectvol en verleent zorg op maat.
Stichting Brunnera levert geen onvrijwillige zorg en begeleiding. Wij hebben dus geen cliënten in zorg die onder de reikwijdte van de Wet zorg en dwang vallen.
Stichting Brunnera neemt daarom geen cliënten aan waarbij Wzd nodig zijn. Wanneer blijkt dat bij een cliënt Wzd toegepast moeten worden, wordt een andere zorginstelling geraadpleegd die dit wel toepast en wordt de cliënt overgeplaatst.